- PROCER
- PROCERapud Capitolin. in Maximinis, c. 2. Et in prima quidem pueritia fuit pastor, nonnumquam Procer, qui latronibus insidiaretur: dicitur, qui pastorum, ad pugnandum contra latrones adunatorum, dux erat. Scribit enim de Maximino Herodian. l. 7. c. 1. Pastorem initiô fuisse, apud suos Thraces montanos: postea vero corporis robore eo provectum, ut ducatum levem inter populares sustineret. Ε᾿πιδιδοὺς, inquit, αὐτὸν διὰ μέγεθος καὶ ἰςχὺν σώματος εἰς ἐυτελῆ, καὶ ἐπιχώριον ςτρατείαν. Nempe qui in Rep. eminent supra coeteros, Proceres dicuntur, οἱ Ε῎ξαρχοι καὶ Πρωτοπολίται, ut vertitur in Glossis et apud Sosipatrum. Ita autem dixit Capitolinus, quia neque Ducem neque Tribunum poterat: ea namque propria fuerunt militiae Romanae verba et cum honorificentiâ coniuncta. Ideo et Herodianus non ςτρατείαν simpliciter, sed cum adiectione ἐυτελῆ καὶ ἐπιχώριον, ait. Eâdem voce Iuvenalis utitur, Sat. 8. v. 26.Agnosco Procerem, Salve Getulice ——Vide Casaubon. ad Capitolin. loc. cit. Vocis origo a Graeco προεχὴς, qui in re aliqua eminet, Aeolice προεχὴρ, προυχὴρ, πρωχὴρ, unde procerus: προεχὴρ, pro προεχὲς, procer. Quô utrôque indigitatur eminens, excelsus et in erecto longus. Inde Proceres, pro Optimatibus et Summatibus. Et in aedificiis, mutuli et capita trabium eminentium Proceres dicti, secundum Varronem; qui ab illis trabium capitibus, Principes civitatis, Proceres appellatos vult. Perperam; Proceres enim in civitate sunt, οἱ προεχεῖς cives, et proceres in aedificiis, προεχεῖς et eminentes trabes. Salmas. ad Solin. p. 81. Apud Reges Francorum primae stirpis, Proceres appellati sunt Aulae Magnates Comitesque, qui cum Regibus in Iudiciis Palatinis considebant. Monachus Sangall. de Carolo M. l. 1. c. 34. In conspectu serenissimi Regis et Procerum eius. Hinc apud Agobardum, Marfredus Procer Palatii dicitur, Ep. ad eund. ubi et Minister Imperatoris et Imperii appellatur. Sed et apud Wisigothos, Proceris nomen dignitatis fuisse, discimus ex Concilio Toletano VIII. in quo subscribunt. Dabila Comes et Procer, et Frolla Comes et Procer, apud Car. du Fresne in Glossar. Vide quoque Salmas. ad Capitolin. in Marco, c. 22. ubi Optimates, et Proceres et Summates, iis temporibus, non alios fuisse et dici consuevisse, quam Senatores, notat.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.